නොදැනීම නොදැනීම
ඔන්න ආයෙමත් ශීත සෘතුව
මම හිම ස්පර්ශ කළා
එය හැමදාටම මතකයේ රැඳුණා...
සුදු පැහැති වෘක්ෂයන් සුදු පැහැති ගෙවල්
කොටින්ම මුළු පරිසරයම සුදු පැහැතියි
කවදාවත්ම දැකලා නැහැ මේ වගේ විස්මයක්
සතුටින් දිලිසුනේ මගේ දෙනුවන්.....
මෙවැනි දෙයක් දැකලා නැතිවම
කොච්චර කල් ජීවත් වුණාද වසන්තය මායිමේ
මා මෙවැන්නක් දුටු මුල්ම වතාව
හරියටම මුලින්ම ඔබව දුටු දින වගෙයි
නොදැනීම නොදැනීම
ඔන්න ආයෙමත් ශීත සෘතුව
මම හිම ස්පර්ශ කළා
එය හැමදාටම මතකයේ රැඳුණා.....
මට තවම මතකයි
අපි ඔහේ ඇවිද ගිය හැටි
කොපමණ සතුටක් දැනුනාද මගෙ සිතට
ආදරයෙන් පිරී ගිය මගේ සිත
අන්ධව ඔබ වෙත බැඳුනු හැටි
නොදැනීම නොදැනීම
ඔන්න ආයෙමත් ශීත සෘතුව
මම හිම ස්පර්ශ කළා
එය හැමදාටම මතකයේ රැඳුණා...
මතකයි හිම
නුඹගේ පිය සටහන්
බිමට පතිත වූ වෘක්ෂයන්
හා නුඹ
නුඹ එනවා නුඹ යනවා
මම කෙලෙස විඳගන්නද එය
නුඹ වෙනස්වන දේශගුණය
නුඹ ඉවත්ව ගියොත්... ආපසු ඒවි ශීත සෘතුව
මම දන්නෑ ඇයි කියලා
මෙච්චර වේදනාවක් මගේ හදවතට
ඇයිද මේ තරම් අපහසු අමතක කරන්නට
ඒ සියල්ලම
නුඹ යළි යළිත් උපදින්නේ නැති නම් මගේ සිතේ
මා කවියෙකු නොවේවි
කොටින්ම මුළු පරිසරයම සුදු පැහැතියි
කවදාවත්ම දැකලා නැහැ මේ වගේ විස්මයක්
සතුටින් දිලිසුනේ මගේ දෙනුවන්.....
මෙවැනි දෙයක් දැකලා නැතිවම
කොච්චර කල් ජීවත් වුණාද වසන්තය මායිමේ
මා මෙවැන්නක් දුටු මුල්ම වතාව
හරියටම මුලින්ම ඔබව දුටු දින වගෙයි
නොදැනීම නොදැනීම
ඔන්න ආයෙමත් ශීත සෘතුව
මම හිම ස්පර්ශ කළා
එය හැමදාටම මතකයේ රැඳුණා.....
මට තවම මතකයි
අපි ඔහේ ඇවිද ගිය හැටි
කොපමණ සතුටක් දැනුනාද මගෙ සිතට
ආදරයෙන් පිරී ගිය මගේ සිත
අන්ධව ඔබ වෙත බැඳුනු හැටි
නොදැනීම නොදැනීම
ඔන්න ආයෙමත් ශීත සෘතුව
මම හිම ස්පර්ශ කළා
එය හැමදාටම මතකයේ රැඳුණා...
මතකයි හිම
නුඹගේ පිය සටහන්
බිමට පතිත වූ වෘක්ෂයන්
හා නුඹ
නුඹ එනවා නුඹ යනවා
මම කෙලෙස විඳගන්නද එය
නුඹ වෙනස්වන දේශගුණය
නුඹ ඉවත්ව ගියොත්... ආපසු ඒවි ශීත සෘතුව
මම දන්නෑ ඇයි කියලා
මෙච්චර වේදනාවක් මගේ හදවතට
ඇයිද මේ තරම් අපහසු අමතක කරන්නට
ඒ සියල්ලම
නුඹ යළි යළිත් උපදින්නේ නැති නම් මගේ සිතේ
මා කවියෙකු නොවේවි
(වෛද්ය කපිල ක්රිෂාන්ත සූරියාරච්චි)
No comments:
Post a Comment